جیمی هندریکس

جیمز مارشال هندریکس (James Marshall Hendrix) (زاده ۲۷ نوامبر ۱۹۴۲ – درگذشته ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰) گیتاریست، خواننده و ترانه‌نویس آمریکایی بود. وی تأثیر زیادی بر روی خواننده‌های سبک راک اند رول گذاشت. هندریکس خود به تنهایی نواختن گیتار را فرا گرفت و به عنوان ساز اصلی معمولاً یک فندر استرتوکستر می‌نواخت. از آنجا که هندریکس یک چپ‌دست بود، گیتار را به‌صورت وارونه می‌نواخت. او ابتدا در انگلستان و سپس در تمام دنیا، پس از اینکه در سال ۱۹۶۷ در فستیوال پاپ مونتری به نوازندگی پرداخت، به شهرت رسید.
هندریکس در سال ۱۹۶۶ با ترانه‌های آهای جو و گرد ارغوانی و همچنین یک اجرای زنده به مقام ستارهٔ راک دست یافت. کتاب اتاق پر از آینه او به مناسبت سی‌وپنجمین سالگرد درگذشت وی در سال ۲۰۰۵ منتشر شد. دلیل مرگ او هیچ‌گاه مشخص نشد. برخی بر این باور هستند که دلیل آن خودکشی و یا مصرف زیاد و همزمان مشروبات الکلی به همراه داروهای تسکین دهنده در یک مهمانی شبانه و پس از آن، رخ داده‌است.
او به‌همراه جیم موریسون و جنیس جاپلین به‌دلیل حرف جی (J) در ابتدای نام کوچک و البته مرگ اسرار امیزشان در حدود ۲۷ سالگی و در بازه‌ای تنها چندماهه مابین سپتامبر ۱۹۷۰ تا ژوئیه ۱۹۷۱ به سه جی (Three j's) مشهور شدند. این سه نفر به‌همراه برایان جونز و کرت کوبین، گروه کلوب ۲۷ را تشکیل دادند. در سال ۲۰۰۳ مجله رولینگ استون، در رده‌بندی ۱۰۰ گیتاریست برتر عصر، جیمی هندریکس را در ردیف اول قرار داد.