هوزیا هادسن

هوزیا هادسن (12 آوریل 1898-1988) رهبر کارگران آفریقایی-آمریکایی در جنوب ایالات متحده بود.
هادسن در شهرستان ویلکس، جورجیا متولد شد. او در منطقه ای که در آن زمان به عنوان "کمربند سیاه" جورجیا شناخته می شد ، به عنوان یک سهامدار کار می کرد. سپس به بیرمنگام نقل مکان کرد و در حالی که عضویت فعالی در حزب کمونیست داشت ، به عنوان کارگر فولاد و مقام اتحادیه محلی کار می کرد ، که پس از تحصیل در شهر نیویورک در دهه 1930 به آن پیوست. از طریق کار خود ، هادسون اغلب به عنوان یک مبارز مبارز علیه ستم نژادپرستانه و استثمار اقتصادی یاد می شد. گفته می شود که او از پذیرش قوانین جیم کرو تعجب کرده بود ، اما احساس می کرد که این کافی نیست.
هادسن به طور فعال در مبارزه برای کسب حق اقلیت آفریقایی-آمریکایی در جنوب عمیق شرکت کرد. در سال 1938 ، او باشگاه حق رأی را سازماندهی کرد ، که به آفریقایی آمریکایی های باسواد کمک کرد تا با وجود ارعاب سیستماتیک رای دهندگان احتمالی سیاه پوست در ایالت های جدا شده جنوبی ، برای رای دادن ثبت نام کنند. (هادسون خود خواندن را در مدرسه آموزش ملی حزب کمونیست آموخته بود.)
در طول ترس های قرمز دوره پس از جنگ جهانی دوم ، هادسون از شورای اتحادیه صنعتی بیرمنگام اخراج شد. در سال 1947 ، وی از شغل خود اخراج شد ، از دفاتر خود در Local 2815 (که او تأسیس کرده بود) برکنار شد و به عنوان یک کمونیست در لیست سیاه قرار گرفت. ازدواج 30 ساله وی با لوسی گوسبی در سال 1946 به پایان رسید.
هادسن داستان خود را در کتاب Black Worker in the Deep South: A Personal Record (1972) بیان کرد. این کتاب در نسخه های مختلف ، معمولاً توسط ناشران کوچک و مترقی منتشر شده است.
در سال 1987 ، مورخ نل ایروین پینتر ، کتابی درباره زندگی هوسا هادسون نوشت که اغلب به عنوان یک زندگی نامه مشترک توصیف می شود. داستان او همچنین در مجموعه داستانهای مربوط به جنبش حقوق مدنی ، و همچنین در مورد جنبش کمونیستی در ایالات متحده به نمایش گذاشته شده است.