عبدالله محمدی در سال 1356 در تهران متولد شد. در سال 1375 وارد حوزه علمیه تهران (مدرسه آیت الله مجتهدی) گردید و تا سال 1380 در تهران توانست تا ابتدای پایه هشتم را سپری کند. وی در این سال به حوزه علمیه قم وارد شد و در دوره سطح تحصیلات خود را ادامه داد و همزمان در موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی در مقطع کارشناسی رشته فلسفه وارد شد. وی پس از اتمام دوره سطح در درس خارج اساتیدی چون آیات عظام و حجج اسلام محقق داماد، مومن، علیدوست، مددی و معلمی حاضر شد.
او همزمان در دروس استاد فیاضی، معلمی، حسین زاده و یزدان پناه فلسفه، معرفت شناسی و عرفان اسلامی را آموخت و در فلسفه غرب از اساتیدی چون دکتر حسین غفاری، دکتر فنایی، دکتر سلیمان حشمت، دکتر محسن قمی، دکتر افضلی و دکتر عبدالهی بهره جست.
در سال 1384 در مقطع کارشناسی ارشد رشته فلسفه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) پذیرفته شد و در سال 1388 موفق به دفاع از پایان نامه با درجه عالی شد. در همان سال در دوره دکتری دانشگاه باقرالعلوم(ع) پذیرفته و در سال 1392 فارغ التحصیل شد. پایان نامه او در حوزه معرفت شناسی و درباره «ارزش معرفت شناختی دلیلی نقلی» است که با راهنمایی استاد حسین زاده و مشاوره استاد لگنهاوسن سامان یافت و موفق به اخذ نمره 20 گردید. این رساله نخستین پژوهشی است که در ایران درباره معرفت شناسی دلیل نقلی صورت گرفته است.