حسین کسمایی (۱۲۹۳–۱۳۷۶) ادیب، مترجم، نویسنده، روزنامه نگار، و استاد دانشگاه، دارای تألیفات بسیاری است.وی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه لائیک فرانسوی-ایرانی به پایان رساند و تحصیلات عالی خود را در رشته فلسفه ادامه داد. چند سال بعد، او به اخذ درجه دکترا از دانشگاه سوربن پاریس نائل شد.در زمان جنگ جهانی دوم به عنوان مترجم به استخدام سفارت لهستان در تهران درآمد. در همان سال ها، به تحقیق و مطالعه در ادبیات لهستانی مشغول شد و در سال ۱۳۲۷ مجموعه ای به نام «نویسندگان لهستان» با مقدمه بزرگ علوی منتشر ساخت که نمونه های برجسته ای از ادبیات معاصر لهستان را ارائه می داد. در همان دوران، فلسفه اگزیستانسیالیزم توجه اش را جلب کرد و کتابی با عنوان «مکاتب فلسفی: اگزیستانسیالیزم» منتشر ساخت و نیز چند کتاب از ژان پل سارتر را به فارسی برگرداند از جمله «غثیان»، «دست های آلوده» و «کار از کار گذشت». پس از پایان جنگ جهانی دوم و تغییر رژیم در لهستان، او نیز از سمت مترجمی خود در سفارت این کشور استعفا داد و به تألیف کتابی به نام «فلسفه» مشغول گشت. در سال ۱۳۲۹ خورشیدی، وی به استخدام سفارت فرانسه درآمد و به مدت سی سال مترجم رسمی این سفارت خانه بود. در ۱۳۳۴، به خاطر تآلیفات و تلاش هایش جهت معرفی ادبیات فرانسه در ایران، مدال برجسته نخل آکادمیک فرانسه را به خود اختصاص داد. در مهرماه ۱۳۴۳ خورشیدی، به مناسبت سفر ژنرال دوگل به ایران، وی به اخذ نشان لژیون دونور از دست ژنرال نائل شد. در سال ۱۳۵۱ خورشیدی، همزمان با ادامه کار در سفارت فرانسه، او در سمت سردبیر مشغول به کار در ژورنال دو تهران، تنها روزنامه فرانسوی زبان تهران، نیز شد. در طول این سال ها، او همچنین به تدریس در دانشگاه های کشور از جمله دانشگاه ملی در رشته ادبیات فرانسه و فلسفه نیز مشغول بود.به دنبال انقلاب اسلامی، حسین کسمایی در سال ۱۳۶۰ ایران را ترک و همراه همسرش راهی فرانسه شد. او در مهرماه ۱۳۷۶ در پاریس چشم از جهان فروبست و در قطعه ۷۵ گورستان پرلاشز به خاک سپرده شد.
