کتاب معماری توسعه

البته چند سال بعد در یک سخنرانی، تعداد نخبگان و رهبران استثنائی در سنگاپور را به دو برابر افزایش و تعداد را ۳۰۰ نفر اعلام می کند و می گوید: «اگر این ۳۰۰ نفر در پی سقوط یک هواپیمای جمبوجت در یک سانحه هوایی کشته شوند، سنگاپور متلاشی خواهد شد. این امر نشان می دهد که چگونه پایه رهبری سیاسی، اقتصادی و امنیتی ما اندک و کوچک است. ما باید این پایه رهبری کوچک را گسترده و وسیع کنیم و تعداد آنان را به صورتی تصاعدی افزایش دهیم». در نگرش آقای لی کوان یو اگر چه جامعه دارای انرژی تنوع گرایی است. اما در راس هرم قدرت، این گروه اندک رهبران استثنایی هستند که پیشگامان جامعه هستند. از نظر وی هر چه به تعداد رهبران استثنایی افزوده شود بر ثبات و امنیت جامعه افزوده می گردد. این دیدگاه آقای «لی» بسیار مهم ارزیابی شده و در واقع یکی از عوامل اساسی دستیابی به توسعه و پیشرفت در سنگاپور محسوب می گردد. در واقع همین تلاش حکومت سنگاپور برای افزایش نخبگان و گسترده نمودن دایره کوچک حکومت گران و مدیران عالی رتبه در این کشور، زمینه ساز ارتقاء این جامعه از یک جامعه توسعه نیافته به یک جامعه در حال توسعه و نهایتا توسعه یافته شده است.»