بدون شک حرمین شریفین خاستگاه اصلی مسلمانان به خصوص شیعیان بوده و هست و اولین شیعیان نیز در مدینه منوره زیست کرده اند. پس از جریان ثقیفه، اهل بیت (ع) تا سال 35 هجری از خلافت بازماندند. خلافت امیرالمومنین (ع) فرصت خوبی برای تمرکز بیشتر شیعیان در دو شهر مقدس مکه و مدینه بود؛ اما امیرالمومنین از همان روزهای ابتدایی حکومت با توجه به فتنه انگیزیها و جنگ طلبیهای سه گروه ناکثین، مارقین و قاسطین مجبور به ترک مدینه و استقرار در کوفه شد. البته کماکان مدینه محل زندگی ائمه و فرزندان آنها باقی ماند؛ اما به مرور مدیریت و تسلط جریانهای غیر شیعی بر حرمین شریفین در مکه و مدینه افزایش یافت. در این کتاب نویسنده سعی دارد تا با مطالعهای تاریخی روند حضور امراء شیعی در حرمین شریفین را بررسی نماید.
کتاب بررسی تاریخی امیران شیعی حرمین شریفین