پشمینه‌پوش‌ها اولش صوفی بودند و توی خانقاه‌هایشان عبادت می‌کردند، بعد زمین‌های کشاورزی زیادی گرفتند و بعد شمشیرهایشان را برداشتند. عباس‌شان وقتی یک بچه‌ی این‌قدری بود، شاه شد، ولی خیلی زود توانست خودش را جمع‌و‌جور کند و یکی از بزرگ‌ترین شاه‌های ایران شد. عباس توانست سه دشمن خیلی قوی را که از سه طرف وارد کشور شده بودند، بیرون کند. عباس بزرگ‌ترین دانشمندهای دینی شیعه را در اصفهان جمع کرد و با کمک مخ‌های ایران اصفهان را نصف جهان کرد و همه جا جاده کشید و ۹۹۹ کاروانسرا ساخت و هزاران پل و خلاصه بیشتر از همه‌ی شاه‌های طول تاریخ ایران کارهای خوب کرد. آخرین نفرشان یک بی‌عرضه‌ی بی‌دست‌و‌پا بود که الکی شکست خورد و حکومتش را به باد داد.
کتاب عباس و پشمینه پوش ها
خیال انگیز
حمید عبداللهیان
