تابو از زبان پولی نزی به معنی مقدس و ممنوع است. طبق آیین پولی نزیان، شخص یا چیزی را که دارای سجیه مقدس باشد و از تماس با دیگران ممنوع بود، تابو گویند. نیز اهالی جزایر واقع در اقیانوس کبیر، تابو را به معبودی خیالی و موهوم و به تعبیر اصح به مقدسات و انبیاء محبوب خویش اطلاق نمایند. همین که بر چیزی ذی روح یا بی روح اطلاق شد، تمام افراد به تعظیم و احترام، بلکه به پرسش و ستایش او مجبور و مجذوب می شوند و هر که در این باره سهل انگاری کند، منفور و مظهر تحقیر همگانی گردد.
کتاب معجزه ی قلب ها