کتاب اردشیر بابکان

در نظام التواریخ آمده است از ملوک چهارگانه که جمله جهان را تحت حکم خود آورده اند یکی اردشیر بود در عدل و سیاست، قاعده هایی نهاد که پیش از او ننهاده بودند و او را وصایا و عهودیست به غایت خوب و نیکو. اردشیر همیشه نیک رفتار میکرد و پیوسته پیروزمند بود و هیچگاه در پیکار پرچم او، سرنگون نمیشد و نواحی را سروسامان داد و کارها را راست کرد و شهرها را آباد ساخت و پس از آنکه اردشیر به پادشاهی رسید همه گونه امکان برای رفع نیاز زندگی خود داشت هنگامی که در بستر مرگ خفته بود پسر بزرگش از پدر پرسید که او چه کرده بود که توانسته بود سالیان دراز حکومت کند تا پسر نیز همان روش پدر پیشه گیرد اردشیر به پسر اینچنین پاسخ داد (من در برابر مردمان و خدایان همیشه فرا خور آنها رفتار نمودم) اردشیر از سلاطین عاقل و سائس و مدبری بود که همیشه به فکر رفاه و آسایش رعایای خود بود او اساس انتظام امور عدل و انصاف میدانست.