این کتاب نقش دولت پهلوی را در بازتولید وجوه تبعی فرهنگ سیاسی ایران بررسی و کوشش آگاهانه این دولت را در زمینه مهندسی فرهنگ به کمک ابزارها و نهادهایی همچون نظام آموزشی، مراکز فرهنگی و رسانههای جمعی، بهرهمند از درآمدهای نفتی گزارش میکند. در فصل نخست این کتاب مروری اجمالی به رویکردهای اقتصادی دولت شده است تا مقدمات ورود به نظریه «رانتیر» و کاستیهای آنکه ازجمله مباحث فصل دوم کتاب است، آماده شود. در فصل سوم نویسنده به دولت، درآمدهای نفتی در ایران و آثار و پیامدهای رانت بر دولت، اقتصاد و جامعه اشاره میکند. در فصل چهارم این کتاب سیاستگذاریها و نهادسازیهایی توضیح داده شده است که در بستر و چارچوب آنها امکان بازتولید فرهنگ سیاسی تبعی فراهم میشود. در فصل پایانی کتاب پایههای شکلگیری اقتدارگرایی در ایران یعنی درآمدهای نفتی و فرهنگ سیاسی توضیح داده شده است.
کتاب رانت فرهنگ سیاسی تبعی و اقتدارگرایی در ایران