مریم عاشق لحظهای بود که یک مسئلهی سخت را حل می کرد. همیشه میگفت: «وقتی مسئلههای مشکل را حل میکنم، لذت میبرم. به عنوان یک نوجوان دوست دارم با مشکلات روبهرو شوم و با آنها بجنگم.» حالا سالها از آن روزهای نوجوانی میگذشت و او به یک چهرهی جهانی در ریاضیات تبدیل شده بود. از او برای شرکت و سخنرانی در کنفرانسهای علمی دعوت میکردند و نظریههایش توجه آنها را جلب میکرد.