بسیاری از مردم قبل از اقدام منتظر رسیدن انگیزه هستند. انجام کاری که از آن لذت می برید مطمئنا مهم است، اما این غیرواقعی است که از خودتان انتظار داشته باشید که همیشه انگیزه داشته باشید. اعتقاد به این که باید قبل از عمل به آن علاقه داشته باشید، «استدلال عاطفی» نامیده می شود. اثبات اینکه چقدر این طرز فکر ناقص است، آسان است. به عنوان مثال، بیایید به مفاهیمی مانند انضباط یا شجاعت نگاه کنیم. اگر قبل از انجام هر کاری مجبور بودیم انگیزه داشته باشیم، دیگر نیازی به نظم و شهامت نبود. هدف نظم و انضباط این است که خودمان را برای انجام کارهایی که تمایلی به انجام آن ها نداریم، آموزش دهیم. و تعریف شجاعت انجام کاری است که از آن می ترسیم (و حوصله انجام آن را نداریم). در حقیقت، انگیزه اغلب از عمل ناشی می شود. به همین دلیل به جای اینکه امیدوار باشیم قبل از عمل کردن الهام بگیریم، بهتر است وارد عمل شویم تا انگیزه بیشتری ایجاد کنیم. شاید متوجه شده باشید که هر چه بیشتر فعال باشید، انگیزه و انرژی بیشتری خواهید داشت. برعکس، اگر تابه حال احساس غمگینی یا افسردگی کرده باشید، می دانید که انگیزه دادن به خودتان برای انجام هر کاری، از جمله کارهای ساده، چقدر سخت است. بنابراین، به جای اینکه امیدوار باشید الهام بگیرید، با ایجاد روال هایی که به شما امکان می دهد فورا وظایف خود را انجام دهید، روی ایجاد شتاب کار کنید. هر روز با انجام یک کار کوچک شروع کنید. نکته کلیدی این است که در طول زمان شتاب ایجاد می کنید. هرچه بیشتر به طور مداوم عمل کنید، انگیزه بیشتری خواهید داشت.