شباهت هایی که در نقش برجسته های ایلامی، مادی و هخامنشی چشمگیر و روشن می باشد، این است که با وجود تفاوت های مذهبی با یکدیگر، در حالت نیایش و دعا به صورت ایستاده، دست های خود را به نشانه ی احترام و سپاسگزاری، رو به روی چهره ی خود و به سمت بالا ، مقام و جایگاه خدایان خود قرار داده که نشانگر حالت نیایش به خداوند بزرگ می باشد.
کتاب بررسی حالت های نیایش در ایران باستان