شاعر،نویسنده و نمایشنامه نویس ارمنی،متولد ایروان،از گروه روزنامه نگاری دانشکده ی ادبیات دانشگاه دولتی ایروان فارغ التحصیل شد و پس از همکاری با نشریه های مختلف،سال های بسیاری دبیر بخش شعرو داستان نشریه ی «ادبی» بود. او سال 1976 عضو انجمن نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی شد.گوسیان در کنار نوشتن نمایشنامه،چند مجموعه شعر هم به چاپ رسانده است: رنگ ها(1976)،به سوی آشیانه سرود(1981)،پرنده سحر (1984) و... از میان مجموعه قصه هایی که برای کودکان نوشته،مجموعه «زرد آلو هسته خورده است» سال 1989 موفق به دریافت جایزه ی ادبی استپان زوریان شد.آثار گوسیان در جمهوری های اتحاد جاهیر شوروی و نیز خارج در خارج از آن به زبان های فرانسه و انگلیسی ترجمه شده اند.
گوسیان یکی از بهترین نمایشنامه نویسان معاصر ارمنستان است و آثار متعددی در این زمینه نوشته است.نمایشنامه های او به چند زبان ترجمه شده اند و در بسیاری از کشورها روی صحنه رفته اند.
گر راست می گن که زندگی توی نوره.
آرام اشباح از نور فرار می کنن... ت. به سمت نور پریدی،یا پروانه هستی،یل ا این که وانمود می کنی پروانه ای.
گر مهم درون منه و درونم پر از پروانه ست.شبح هم که می گم،توی تاریکی شبح هستم،وگرنه توی روشنایی شاعرم.حیف که فسفر پوستم کم شده...
شگفت انگیزه وقتی که پوستت توی روشنایی نور می ده.
آرام حالا شکارچی هستی؟پروانه ای؟شاعر یا شبح؟
گر شکارچی ام ...شبح شکارچی ام ،شاعر شکارچی ام،پروانه ی شکارچی ام.
کتاب پشت چراغ قرمز و با نوای ویلن
نیماژ