کتاب نازار دلیر

مکردیچ سارکسیان از نویسندگان به نام ارمنستان است که آثارش به زبان‌های مختلف ترجمه شده و همه‌جا با استقبال خوبی مواجه شده‌اند.

"نازار دلیر" قصه‌ای عامیانه است که نویسندگان مختلف از جمله هوهانس تومانیان آن را به صورت قصه نقل کرده و سپس درنیک دمرچیان و گریگور تر گریگوریان هر کدام با اقتباس خود آن را به نمایش‌نامه تبدیل کرده‌اند، اما سارکسیان به شیوه‌ی خود آن را به صورت رمان نوشته است. در فرهنگ و ادبیات عامیانه‌ی ملل مختلف، شخصیت‌هایی مانند "نازار دلیر" وجود دارند که هر کدام از این فرهنگ‌ها به نوعی به آنها پرداخته‌اند. شاید بتوان "پهلوان پنبه" در ادبیات عامیانه‌ی ایران را همتای "نازار دلیر" در ارمنستان دانست.

"نازار دلیر" که آدم تنبل و شلخته و ترسویی بود، با خوش‌اقبالی و اتفاق به جایی رسید که به قول معروف خدا را بنده نبود. نازار دلیر دست به کارهایی زد که نمونه‌های آن را می‌توان در کشورهای استثمارگر با اندیشه‌های جهان‌گشایی مشاهده کرد. او برای منافع خود دست به هر کاری زد، همان‌گونه که برخی دولت‌های ستمگر برای منافع خود جنگ‌های زیادی به راه انداختند و همچنان به راه می‌اندازند و جان هزاران انسان بی‌گناه را می‌گیرند و با توجیه‌های غیرانسانی اقدامات خود را به حق جلوه می‌دهند.

رمان "نازار دلیر" سرشار از صحنه‌هایی است که در عین طنز، اشک بر چشمان خواننده جاری می‌کند. نویسنده در این رمان به طرز شگفت‌انگیزی خصلت‌های یک انسان تمامیت‌خواه را به تصویر کشیده است.