در آستانه‌ی جشن‌های بیستمین سالگرد به تخت نشستن عبدالحمید دوم در 30 اوت 1896 م در کاخ ییلدیز ،سلطان از طریق فالگیر مورد اعتماد خود درمی‌یابد که حوادث خونینی در راه است .
یک گروه انقلابی مخفی ،چپگرا و مسلح ارمنی ،در سوئیس تدارک حمله‌ای را به مقر بانک عثمانی در پایتخت ،مهمترین بانک امپراتوری می‌بیند . در این بانک سرمایه‌های عمده‌ای از کشورهای مختلف اروپا و آمریکا گرد آمده است . هدف انقلابیون اعتراض به کشتارهای خونینی است که از سال 1894 م آغاز شده و تا زمان حمله به بانک به مدت دو سال ادامه یافته است . آنها می‌خواهند قدرتهای اروپایی را تحت فشار قرار دهند تا سلطان را به اجرای اصلاحات بند 61 معاهده‌ی 1878 م برلین وادارند . سلطان عبدالحمید طی این سالها از اجرای اصلاحات بند 61 طفره رفته بود .
این رمان که بر اساس حوادث تاریخی نگارش یافته ،آمیزه‌ای از واقعیت و تخیل است که با استادی در هم تنیده شده ،آنچنان که گاه تخیل ،واقعیت و واقعیت ،تخیل جلوه می‌کند .
کتاب بانک عثمانی
آشیان
الکساندر توپچیان
