نویسندگان واقع گرا به بیان واقعیات جامعه ی خویش، درست همانطور که هستند، می پردازند. اواخر قرن 18 تا اوایل قرن 19 دیدگاهی که رئالیست ها داشتند، دیدگاهی بیرونی یا objective بود. رئالیسم، روشی دقیق برای بازنمایی واقعیات بیرونی و مواجه با امور (حادثه یا ماجرا) آن گونه که هستند، می باشد و نویسندگان روس در شکل گیری و رشد این ژانر، نقش بسزایی ایفا کردند.
«واقعگرایی» از تصاویر آرمانی و رمانتیک از زندگی که در جنبش های ادبی پیشین دیده می شد، فاصله گرفت و راه را برای شکلگیری نگرشی عینیتر و تحلیلیتر به ادبیات هموار کرد.
آثار «چخوف» با مطرح کردن سوالاتی تفکربرانگیز از طریق نشان دادن زندگی شخصیت هایی پیچیده و چندوجهی، از محدوده های زمانی و مکانی فراتر رفتهاند.