نقل شده در مقدمه کتاب:
از نظر علم زبانشناسی با گزینش هر کلمهای در آغاز یک مصراع، نوعی محدودیت در اختیارات گوینده به وجود میآید؛ یعنی محور همنشینی در گفتار او محدود میشود و با آمدن کلمه دوم این محدودیت به نوعی افزایش مییابد که با محدودیت حاصل از گزینش واژه نخستین سنجش پذیر نیست و با انتخاب واژههای دیگر همچنان این محدودیت با تصاعد هندسی بالا میرود.
از سوی دیگر انتخاب وزن نوعی دیگر از ایجاد تنگنا و محدودیت در انتخاب گروه واژههاست. اگر قافیه را از آن سوی دیگر مصراع دیوارهای و مرزی بشناسیم، میبینیم که پذیرفتن هر یک از این عناصر نیز نوعی کاهش از اختیارات شاعر است و توانایی او هنگامی است که بر یک یک این محدودیتها تسلط پیدا کند و در عین پذیرفتن، تسلیم آنها نشود.
محمدرضا شفیعی کدکنی