عبدالقهار عاصی (زاده ۱۲ آوریل ۱۹۵۶ – درگذشته ۲۸ سپتامبر ۱۹۹۴) از شاعران نسل نوین افغانستان در دهه ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ خورشیدی بود.عاصی شاعری بود نوگرا و کلیشه شکن، ولی در قالبهای کهن نیز میسرود. او طبق عهدی که با خود داشت هر سال، یک کتاب شعر به انتشار رساند. شعرهای او به مسایل افغانستان و عشق میپردازند.آثار وی شامل:خودزندگینامهآغاز یک پایان (زمان سقوط کابل به دست مجاهدین و جنگ داخلی افغانستان)مجموعه اشعار:مقامه گل سوریلالایی برای ملیمهدیوان عاشقانه باغغزل من و غم منتنها ول...