کتاب می خوش

غزل عاشقانۀ امروز را می‌شود به دو جریان تقسیم کرد. یکی شعری وابسته به سنت‌ها که نوگرایی را در حد ملایم و معتدل به خود راه می‌دهد و وارد فضاهای عینی و تجربه‌های حسی شاعر نمی‌شود و دیگری شعری که با تجربه‌های شاعر عجین است و عناصر محیط را به خوبی در خود می‌پذیرد. شعر عبدالحسین انصاری در دستۀ دوم جای می‌گیرد، ولی جالب است که در این حال به افراط نمی‌گراید و تعادل در نوگرایی را رعایت می‌کند. همین شعرش را جذاب و در عین حال معتدل ساخته است.