دفتر سوم از مجموعه آثار احمد عزیزی به همه مثنویهای او اختصاص دارد. بسیاری از منتقدین معتقدند که آغاز شهرت عزیزی با مثنویهای بلند و عمیق و عرفانیاش بوده است. مضامین کمتر شنیده شده با زبانی عجیب که در شطحیاتش سراغ داریم. ای که معمار عبارات منی ای که قانون اشارات منی ای نداآباد کنج ناکجا وی حریرستان بالای هجا ای به طور تن تباتب با تو من وی به لعلستان لبالب با تو من ای صدای صاف تصنیف صدف وی عبور عاج در عصر علف ای عروج روح در رهبانیان وی حلول جسم در روحانیان ای تو در لالای لادن لب زده وی تو بر شولای شبنم شب زده…
کتاب طغیان ترانه