زندگی یک چمدان است که می آوریش بار و بندیل سبک می کنی و می بریش/ خودکشی،مرگ قشنگی که به آن دل بستم دسته کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم/ گاه و بیگاه پر از پنجره های خطرم به سرم می زند این مرتبه حتما بپرم/ گاه و بیگاه شقیقه ست و تفنگی که منم قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم/ چمدان دست تو و ترس به چشمان من است این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است/ قبل رفتن دو سه خط فحش بده،داد بکش هی تکانم بده،نفرین کن و فریاد بکش/ قبل رفتن بگذار از ته دل آه شوم طوری از ریشه بکش ارّه که کوتاه شوم/ مثل سیگار،خطرناک ترین دودم باش شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش/ مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن هر چه با من همه کردند از آن بدتر کن/ مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز
تا کی به امید معجزه سر کردن این شعبده را چقدر باور کردن/ تضمین تمام بودنت دفترت است جغرافی بی حد و حدودت سرت است/ لب بر لب دفتر زده در متن بمیر یک واژه بمیرو یک خط آرام بگیر/ امشب به سکوت درد شک باید کرد گاهی به شکوه مرد شک باید کرد
بی نظیر