امروزه وجود دوره های آموزشی در یک سازمان، نشان از بلوغ و نگرش والای مدیریت بر مسائل سازمانی تلقی شده و اجرای دوره های آموزشی به معنای بالندگی مدیریت و پویایی مجموعه می باشد. در ارزشیابی سازمان نیز وجود این دوره ها به عنوان یک ارزش مثبت تلقی می گردد و بالطبع سازمان هایی که دارای این گونه دوره های آموزشی باشند، در درجه بالاتری قرار دارند. بدیهی است که نمی توان ادعا کرد که تمامی کارمندان شاغل در سازمان ها دارای دانش شغلی مناسب با وظایف خود هستند و این امر، وجود دوره های آموزشی را دارای اولویت می سازد. ورود افراد جدید الاستخدام به سازمان، تغییر شرایط سازمان نیز نیازهای آموزشی مختلف و متنوعی را ایجاد می نماید. بنابراین منابع انسانی ما باید با حضور در دوره های اموزشی، با پیشرفت های نوین در علم و تکنولوژی و روش های صحیح انجام کار و ارائه خدمات به جامعه در سازمان های دولتی، صنعتی و بازرگانی، همچنین بخش خصوصی آشنایی کامل پیدا کرده و بدانند که استفاده از دانش، مهارت و تکنیک های خاص به طور مشترک می توانند آنان را در حل مسائل و مشکلات جاری جامعه یاری نمایند. امروزه جنبه های تخصصی هم به حدی متنوع گردیده است که نمی توان منابع انسانی را در هر درجه از دانش و تحصیلات و تجربه که باشند به خودی خود رها نمود بلکه هرچه میزان مسئولیت آنان در سازمان و یا در جامعه بالاتر می رود، لزوم آموزش های شغلی برای آنان واضح می گردد تا بتوانند حلال تنگنا های جامعه امروز بوده و جامعه را در جهت رسیدن به آرمان های بلندش یاری نمایند.
کتاب آموزش و بهسازی منابع انسانی
انتشارات حک
