صحیفهی سجّادیه که به «أختالقرآن» و «زبور آل محمد» شهرت دارد، پیامی است برگرفته از آبشخور وحی الهی که از سوی امام سجّاد برای هدایت انسانها عرضه شده است. این اثر ارزشمند که از سند معتبر و قطعی نیز برخوردار است، در چارچوب «ادبیات نیایشی» و دربرگیرندۀ بخشهای گوناگون عرفانی، اخلاقی، کلامی، اجتماعی، سیاسی و... است. ترکیب میان نیایش و موضوعهای گوناگون بهویژه موضوع اخلاق، روشنگر این حقیقت است که امام با شناخت درست جامعه بر آن است تا دردهای اجتماع را درمان و جامعه را به سوی اصلاح، هدایت و اخلاق قرآنی رهنمون سازد.
پژوهشگر در کتاب «اخلاق در قرآن کریم و صحیفهی سجادیه» بر آن است که برخی مفاهیم اخلاقی را از دو کتاب شریف قرآن و صحیفهی سجادیه استخراج کند و با شیوه نوینی به تطبیق دقیق مفاهیم اخلاقی و بررسی حوزه معنیشناسی آنها بپردازند. اهمیّت و ارزش این پژوهش به این سبب است که اگرچه درباره مضامین اخلاقی قرآن کریم و صحیفه، سخنان فراوانی بهصورت مستقل گفته و نوشته شده است؛ امّا هیچکدام از صاحبان آثار پیشین نتوانستهاند اینگونه فضیلتها و رذیلتها را تقسیمبندی و آنها را در بیانی شیوا و رسا مقایسه کنند. پیدایی و تحلیل چنین پیوندهایی فقط در پژوهشهای تطبیقی میسّر است که این پژوهش بر آن است تا در رویکردی اخلاقی به چنین هدفی دست یابد.
(برگرفته از متن ناشر)