خطوط ششگانه از سده های چهار و پنج هجری تا زمان پیدایش خطّ تعلیق در ایران رایج بوده اند؛ هم چنین برخی از این قلم ها از جمله نسخ و ثلث تا امروز نیز پایدار و استوار باقی مانده اند. پس از تجاوز مغولان در نیمه ی نخست سده ی هفتم هجری، آرامشی نسبی در نیمه ی دوم همان سده به وجود آمد. و در آن دوران برخی از دبیران و منشیان که در دربار حاکمان به کار انشاء مشغول بودند، رفته رفته از خط هایی چون رقاع و توقیع، به خطّ جدیدی گرایش یافتند که بعدها تعلیق نامیده شد. صفحه 14