کتاب مرافقت و مفارقت

"امیررضا مافی" متولد دهه ی شصت در تهران و دانش آموخته ی فلسفه ی غرب است. او به مذهب شیعه در اسلام اعتقاد دارد. مافی داستان نویسی را از کودکی آغاز نموده و با همکاری در نشریات "کیهان... بچه ها" و "بچه ها.... گل آقا" راه نوشتن را پی گرفته است. در نوجوانی به ادبیات نمایشی رو می آورد و با نوشتن فیلمنامه ی نیمه بلند "خسوف یک ماه" برنده ی لوح تقدیر جشنواره ی عذرا می گردد. از آن پس نمایشنامه های "یک شب بارانی"، "در انتظار مرگ" و "خداکشی" را می نویسد که اجرای آخری مشکلاتی را برای او پدید می آورد. این مشکلات در سال 1383، مافی را از ادبیات نمایشی دور و به ادبیات داستانی نزدیک می کند. کتاب "سکوت چشم ها" در سال 85 و "کویر من" در آستانه ی انتخابات سال 88 توسط انتشارات "نیمروز" منتشر می شود. سپس او وارد ادبیات داستانی جنگ می شود و رمان هایی واقعی در فضایی جدید، با نام های "داستان اسماعیل" و "شریف شریف" در سال 89 و "کیمیای مجنون" و "روایت یک مرد" را در سال 90 به همت انتشارات "سوره سبز" منتشر می نماید. نگاه نوی مافی به مقوله ی جنگ باعث انتخاب فرم متفاوت و پرداخت به محتوای کمتر خوانده شده در این حوزه می شود که نمودش در "روایت یک مرد" و اوجش در "سطرهای گنگ" است که در سال 91 منتشر شد. بازگشت مافی به جهان فکری خودش باعث می شود، او داستان "جزیره ی سلاخی" را در اردیبهشت 91 بنویسد که اکنون به همت نشر نوگام در حال انتشار است و داستان "وضیعت مجهول" که در اردیبهشت 92 در ایران منتشر شده است. در خلال این سال ها دفتر شعر "یک بشقاب شعار و سالاد وصل" او که توسط ارشاد ایران غیرمجاز اعلام شده بود نیز به صورت افست منتشر و در دسترس علاقه مندان قرار گرفت. همچنین داستان "مرگ تولد" او در سال 87 غیرمجاز اعلام شد. از اواخر سال 89 امیررضا مافی به درخواست دفتر ادبیات نمایشی رادیو دوباره به نوشتن نمایشنامه ، این بار در شکل رادیویی پرداخت و تا کنون بیش از یکصد نمایشنامه ی الف و چند سریال نمایشی را برای شبکه های مختلف رادیو نوشته و تنظیم نموده است. همچنین تله فیلم "بعد از غبار" ساخته ی "محمود معظمی" بر اساس فیلمنامه ی "راز سرخ" او توسط شبکه ی پنج تلویزیون ایران ساخته و پخش شده است. در تمام این سال ها و در کنار فعالیت در حوزه ی ادبیات داستانی و نمایشی، مافی پیوسته مطالعات فلسفی خود را در حوزه های ادبیات پست مدرن و فلسفه ی کانت ادامه داده و در حوزه ی دین پژوهی به مسائل جدید کلامی پرداخته است که ماحصلش دو مقاله و چندین یادداشت بوده است.