کتاب شعر هیئت

Board poetry
کد کتاب : 128491
شابک : 978-6006254548
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 152
سال انتشار شمسی : 1395
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب شعر هیئت اثر محمدرضا سنگری

کتاب شعر هیئت می‌گوید که از ساحت‌ها و قلمروهای شعر دینی و آیینی، هیچ ساحتی از منظر زایایی و البته حضور در مجامع مردمی، هم‌اندازه و هم‌تراز شعر هیئت نبوده و نیست. در روزگار ما، به‌سبب گسترش هیئت‌های مذهبی، اقبال و استقبال به این‌گونه سروده‌ها افزون‌تر شده و همین بسیاری از شاعران شاخص را به این عرصهٔ فراخ کشانده است.
این کتاب در ۳ فصل به محورهای چیستی، سیر تحول و تطور و ویژگی‌های شعر هیئت می‌پردازد تا با ارائۀ تصویری روشن از این گونۀ شعری، مخاطب را با ابعاد، دقایق و ظرایف آن آشناتر سازد. تردیدی نیست که به‌سبب پویایی، زایایی و وسعت این حوزه و جایگاه و پایگاه مردمی آن، همچنان باب پژوهش در این حوزه باز است و صاحب‌نظران می‌توانند و باید از مناظر و چشم‌اندازهای گونه‌گون به بررسی و تبیین و نقد آن بپردازند تا راهی روشن‌تر و بی‌غبارتر فراروی بهره‌گیرندگان و آفرینندگان این گونۀ شعری باشد. کافی است گسترۀ زمانی شعر هیئت تقریبا عمدۀ ایام سال و گسترۀ موضوعی شعر نیایشی، وعظی تا شعر ستایشی نبوی، علوی، فاطمی، عاشورایی، مهدوی را فرا ذهن و چشم آوریم تا اهمیت کاوش در این زمینه عمیق‌تر و ملموس‌تر باشد. جز این، نمی‌توان انکار کرد که سروده‌های هیئت در طول سال با بیشترین مخاطب (رسانه‌های دیداری و شنیداری) مواجه‌اند و تأثیر ژرفی که بر جان و جهان مخاطب‌ها می‌گذارند هرگز قابل انکار نیست. این‌ها باور محمدرضا سنگری نویسنده و محقق کتاب حاضر است.

کتاب شعر هیئت

محمدرضا سنگری
محمدرضا سنگری نویسنده و پژوهشگر ایرانی متولد اول آبان ۱۳۳۳ می‌باشد. پس از ریاست وی بر گروه برنامه‌ریزی و تألیف کتب درسی زبان و ادبیات فارسی، ادبیات اسلامی وارد کتب درسی شد. او نویسنده، پژوهشگر و شاعر ادبیات انقلاب اسلامی و شعر و ادبیات آیینی و عاشورایی است، و آثار وی جزو منابع این موضوعات به‌شمار می‌رود، همچنین وی فعال در نقد، داوری، سخنرانی و بررسی آثار ادبی به‌خصوص ادبیات عاشورایی و دفاع مقدس می‌باشد.یکم آبان سال ۱۳۳۳ محمدرضا سنگری در دزفول متولد شد. رشته تحصیل...
دسته بندی های کتاب شعر هیئت
قسمت هایی از کتاب شعر هیئت (لذت متن)
خیال در شعر هیئت شعر هیئت، به سبب شعر بودن، برخوردار از همۀ عناصر خیال مانند تشبیه، استعاره، مجاز، کنایه و نماد است. از آنجا که مداح و ذاکر، انتخابگر شعر یا سرایندۀ آن است، حتما گوشه چشمی به مخاطب یا مخاطبانی دارد که شعر بعدها در مجلس و مراسم خاص به گوش و هوش و نظر آن ها می رسد. سطح متفاوت سلایق مخاطبان و پسند خاص آن ها در گزینش و سرایش شعر موثر خواهد افتاد. مطالعۀ سروده های «خوشدل تهرانی» گواه این نکته است که وقتی شاعر بر اساس تقاضای مداح و ذاکر کم سواد شعر گفته است افق خیال، تنزل پیدا کرده است و شاعر زبانی ساده تر و مخاطب پسند را برگزیده و از تصاویر و ایماژهای اشرافی ویژۀ مخاطب های خاص پرهیز کرده است. مقایسۀ سروده های آیینی خوشدل که ویژۀ مراسم و مجالس است با سروده هایی که تکیه گاه سرودن، شاعرانگی و تقاضای درون است نه بیرون، این ویژگی را روشن می سازد. چند بیت از آغاز سروده های آیینی وی را با دیگر سروده ها مقایسه کنید تا این نکته عینی تر و روشن تر ادراک و احساس شود. یادگار علی (وصف حضرت زینب): عصمت الله مظهر و مرآت یزدان زینب است همچو مادر زهرۀ زهرای رخشان زینب است آسمان علم و تقوا آسمان قدس و دین اختر برج حیا ماه درخشان زینب است میلاد سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین: صبحگه مژده ز مرغان خوش آیین آمد که گل سرسبد گلشن یاسین آمد آری آن نوگل گلزار رسالت بدمید که به جان بندۀ او سوسن و نسرین آمد...