هدف از سرودن این مجموعه شعر، علاوه بر طبع آزمایی شاعر در حوزهٔ غزلسرایی، آشنایی هرچه بیشتر مخاطب با روایات کهن در ادبیات فارسی است که در آن می توان بازتاب درخشانی از فرهنگ و باورهای غنی ایرانی را شاهد بود. به همین منظور هر غزل (به جز چهار مورد) از منظر یکی از بانوان تأثیرگذار در این روایات سروده شده است و با نظر به ارتباط ناگزیر میان «ماه» و «زن» در اساطیر و باورهای ایرانی، غم و اندوه یا شادی و سرور هر بانو و به طور کلی فضای حاکم بر هر غزل، متأثر از حالت ماه در هر شب است.
ایجاز