در کتاب سه بیابان، هالداس از بیابان طبیعی آغاز می‌کند و سپس با استعاره این لغت، ما را به بیابان اجتماعی می‌برد. و آنگاه به بیابان شخصی می‌رساند و به همین جهت، کتاب نام سه بیابان را بر خود دارد. هالداس بر این باور است که همان طور که خروج از بیابان شن بدون راهیاب و راهنما و نشانه امکان‌پذیر نخواهد بود و اگر در این بیابان طبیعی، راهمان به واحه نیفتد و به دنبال سراب برویم، مرگمان قطعی و حتمی است. در بیابان اجتماعی و شخصی نیز بدون برخورداری از راه و راهنما و دسترسی به واحه‌های جان‌بخش، کارمان به نیستی و نابودی خواهد کشید.
کتاب سه بیابان
