پژوهشگران برجسته توسعه و صاحب‌نظران دوران معاصر مانند زنده‌یاد دکتر حسین عظیمی (پدر توسعه ایران) این توشه اندیشه را از خود به یادگار گذشته‌اند: گستره فکری بشر و چارچوب رفتار فرهنگی اش برای زندگی بهتر از عصر روشنگری تا روزگار مدرن و دوره خیزش رشد بعد جنگ جهانی دوم بدون شک مدیون مولفه‌ای بزرگ به نام توسعه است. نظام‌های اقتصادی سیاسی حاکم بر جوامع بشری باید به این درک و عقلانیت نایل شوند که در نبود پارامترهای اصلی توسعه و آموزش، نظام سلطه‌گر، فقرگستر و عدالت‌ستیز شکل می‌گیرد. تجربه توسعه نشان می‌دهد جامعه‌ای که به درک واقعی از توسعه و زیرمجموعه‌های آن یعنی شخصیت اجتماعی، اخلاق، قانونمندی و آزادی رسیده است، در خروجی خود رفاه اجتماعی منتهی به آرامش و آسایش را برای مردم به ارمغان می‌آورد. بنابراین، اولین اقدام دولت‌ها، ضرورت انطباق و سازگاری بین هدف‌های توسعه و آموزش است. درک توسعه و آموزش نیرو انسانی در حاکمیت هر کشوری منافع ملی را تامین و بالندگی آن را تضمین می‌کند.
کتاب توسعه و آموزش
شورآفرین