سید عبداله بهبهانی فرزند علامه سید اسماعیل «سبط سید عبدالله بلادی» دودمانی شریف و ساداتی حبیب، خاندانی از علم و تقوی و فضیلت بودند. آیتالله بهبهانی از شاگردان میرزا بزرگ و سید ترک بود که خود به مقام استادی و اجتهاد رسید. او در جریان انقلاب مشروطیت به گرفتاری و ناراحتیهای بسیاری مبتلا گشت، و در دورۀ استبداد صغیر، مدتی به اجبار از ایران به عراق رفت، و بعد از سرنگونی محمدعلی خان قاجار به ایران بازگشت، آیتالله بهبهانی تصمیم داشت با توجه به مبانی اسلامی یک قانون اساسی اسلامی در چهارچوب دستورات اسلام پیریزی نماید و بدعتها و قوانین مغایر اسلام را از بین ببرد. به این دلیل جاهطلبان نقشۀ قتل او را ریختند و سرانجام در شعبان 1328 شبانه او را در خانهاش ترور کردند. بعد از شهادت آیتالله بهبهانی فرزند ایشان وارث علوم خاندان خویش گردید. نگارنده در کتاب حاضر ضمن بیان زندگی سید عبدالله بهبهانی به اقدامات ایشان در وقایع مختلف منجر به انقلاب مشروطیت اشاره کرده است. مختصری از واقعۀ رژی یا نهضت تنباکو در ایران، بهبانی و سیاست انگلستان، بهبهانی و امینالسلطان، بهبهانی و انقلاب مشروطیت، دعوت بهبهانی از طباطبایی برای مبارزه، مخالفت ولیعهد با مجلس و نامۀ بهبهانی به وی، تصویب قانون اساسی و مرگ مظفرالدین شاه، تشدید بحران بین دربار و مجلس، درگیری رئیس مجلس با بهبهانی و... از مطالب دیگر کتاب است.
کتاب زندگی سیاسی و اجتماعی سیدعبدالله بهبهانی