آنچه در سال‌های اخیر از سوی معاندین برای وارونه جلوه دادن انقلاب اسلامی می‌بینیم و می‌شنویم، تلاش گسترده برای تحریف تاریخ 50 ساله اخیر ایران برای بی‌گناه و محق جلوه دادن رژیم ساقط شدۀ پهلوی است؛ دروغ‌هایی مبالغه‌آمیز دربارۀ سران ارتش در ابتدای انقلاب از مهم‌ترین مصادیق این رفتار محسوب می‌شود. اما چه خوب که بپرسیم اگر نظام اسلامی دستگیرشده‌ها را محاکمه و اعدام نمی‌کرد، چه اتفاقی در کشور نوپای انقلابی می‌افتاد؟ همان سال‌ها مجله اکونومیست اذعان می‌کند انقلاب ایران چندان خونین نبود چون قبضه سریع و تردستانۀ قدرت توسط انقلابیون اصلی‌ترین عامل آن بود. نویسنده کتاب پیش رو با اسناد و منابع معتبر اشاره می‌کند: «تمام کسانی که در بدو پیروزی انقلاب اعدام شدند، فرمانداران نظامی شهرهای بزرگ بودند، کسانی که دستور قتل صدها نفر را در تظاهرات مردمی یا زندان‌ها داده بودند.» نویسنده در این اثر به طور کلی و جزیی به سوال‌های موجود دربارۀ موضوع اعدام‌های اوایل انقلاب پرداخته است. دستگیری سران رژیم پهلوی، چگونگی نگهداری آنان در زندان و رفتار با آنها،چگونگی تشکیل پرونده‌ها، ردپای نفوذی‌ها در دادگاه‌های انقلاب وبالأخره عفو عمومی از موضوعات اصلی و البته کلی کتاب است که جزییات آن نیز با نام بردن اسم دقیق آن افراد نیز بررسی وجواب به سوالات را قابل تأمل می‌کند.
کتاب اعدامی ها
