سیاست های توده ای شدن آموزش عالی در ایران با عمری بیش از دو دهه بر آن بود تا عدالت آموزشی را بهبود داده و راه جامعه را به سوی تعالی هموار کند. اما چالش هایی چون افت کیفیت، کاستی های مالی، برنامه ریزی آموزشی روزآمد نشده و کاستی جدی در حوزه ی مسئولیت های اجتماعی دانشگاه، گسترش کمی آموزش عالی در ایران را به یک مساله تبدیل کرد. در این کتاب که مجموعه ای از پژوهش ها در حوزه ی گسترش کمی با همان تودهای شدن دانشگاه در ایران است، محقق بر آن بوده تا از گذار بازشناسی این مساله، بتواند به راهبردهای بومی در حوزه ی بهبود چنین سیاست هایی در ایران دست یابد؛ راهبردهایی که از یک سو بر ویژگی های زیست بوم آموزش عالی در ایران استوار است و از سوی دیگر بر حق همه ی انسان ها بر دسترسی به آموزش عالی تأکید دارد.
کتاب روایت فراز و فرودهای توده ای شدن آموزش عالی در ایران