اگر ما به هدف اصلی درست توجه کردیم، در نوبت بعد و در سایۀ این هدف، باید دنبال ابزار و وسیلۀ صحیح برای تحقق آن برویم. بعد نوبت برنامهریزی با استفاده از ابزارها برای تحقق این هدف است. بعد باید ببینیم کدام یک از ابزارهایی که وجود دارد به آن هدف نزدیکتر است و با فرهنگ ما بیشتر سازگار است و نهایتا کدام را میتوان آسانتر تهیه کرد. اگر خیالپردازی کنیم و آرمانگرایی صرف پیشه کنیم و مدام بگوییم باید چنین شود و چنان شود، به هدف نخواهیم رسید و باز همین جایی خواهیم بود که هستیم. ما باید آرمانی فکر کنیم، اما در عمل، باید عملگرا باشیم. باید فکر کنیم این آرمان را در این شرایط، چگونه و تا چه اندازه میشود محقق کرد...