کتاب بازنده نهایی

انقلاب اسلامی ایران ارائه‌ دهندۀ گفتمان جدیدی در دورۀ معاصر بوده که بعد از گذشت 4 دهه، تأثیر این گفتمان در حوزۀ داخلی، منطقه‌ ای و حتی جهانی به ‌خوبی قابل مشاهده است. حجم انبوه آثار و منابعی که توسط پژوهشگران داخلی و خارجی در مورد انقلاب اسلامی، جبهۀ مقاومت اسلامی و دفاع مقدس پدید آمده، نشان از اهمیت این گفتمان دارد اگرچه که همچنان برای تبیین و معرفی این گفتمان راه طولانی در پیش است و جای خالی آثار متنوعی در این مسیر به چشم می‌خورد. «شکست در بازی طولانی» نمونه‌ای از همین آثار است و به عنوان یک اعتراف‌نامه آمریکایی، شکست این کشور را در مداخله‌گری‌هایش در خاورمیانه نمایان می‌سازد. در حقیقت این کتاب 320 صفحه‌ای به قلم فیلیپ گوردون سیاستمدار آمریکایی، در قالب یک اعتراف‌‎‌نامه مهم، به تشریح خوی استکبار، ظلم و و مداخله‌گری این کشور در کشورهای مختلف از ایران گرفته تا عراق و سوریه و همچنین شکست این دخالت‌ها در منطقه غرب آسیا پرداخته است. گوردون درحالی با این کتاب به شکست ایده امریکایی در منطقه خاورمیانه اشاره می‌کند که پس از فهرست کردن موفقیت‌های امریکا در مداخله کشورهایی همچون آلمان، ژاپن، گرنادا، پاناما و…، سیاهه شکست‌هایش را در غرب آسیا مرور می‌کند. در عین حال او معتقد است به جای روش‌های قهری، رویارویی نظامی و لشکرکشی باید از روش‌های جدید و جذاب‌تری همچون «تحریم اقتصادی، سد نفوذ، اضمحلال داخلی و تغییر نسل» بهره برد. گوردون اگرچه معترف به واقعیت شکست امریکا در غرب آسیا است، اما او از بیان علت اصلی این شکست قاصر است آن هم به این دلیل که روش‌های جدید و پیشنهادی او در کشورهای گروه هدف‌ از جمله ایران پیاده شده، اما همچنان بی‌نتیجه مانده و ایده امریکایی را مخدوش ساخته است.