کتاب ادبیات پهلوی به آثار به جای مانده از فارسی میانه می پردازد که نگارش آنها به سده های هشتم و نهم میلادی (سوم و چهارم هجری)و یا دوره ی ساسانی یعنی سده های سوم تا هفتم میلادی باز می گردد.در دوره ی ساسانیان، زبان فارسی میانه که در آن زمان زبان رسمی دولت و روحانیون زردشتی بود، از مرز های استان فارس پافراتر گذاشت و تا شمال و شمال شرق ایران گسترش یافت.این زبان با گذشت زمان و در طی چند سده جانشین بسیاری از زبانها و گویش های محلی شد تا آنجا که هنگام حمله ی اعراب به ایران، در بخش گسترده ای از سرزمین ایران کنونی، افغانستان و آسیای مرکزی به کار می رفت.آن گونه که از نام فارسی میانه پیداست این زبان، مرحله ی میانی تاریخ زبان فارسی یعنی دنباله ی فارسی باستان بوده و مرحله ی پیشین فارسی دری است.
کتاب ادبیات پهلوی اثر پرفسور کارلو.ج.چرتی با پیشگفتاری در زمینه ی فارسی میانه و پرداختن به مدارک و شواهد اصلی موجود به این زبان و دست نوشته های پهلوی و مطالعات انجام شده در مورد این زبان و ادبیات آن به بررسی آثار پهلوی همچون دینکرد،گزارش گمان شکن،گزیده های زادسپرم و غیره می پردازد.
کتاب ادبیات پهلوی
فرزان روز