کتاب رسائل قیصری

شرف الدین داود بن محمود ساوی قیصری یکی از پیروان و شارحان مشهور مکتب ابن عربی در سده هشتم هجری است. او را رومی الاصل دانسته‌اند. بخش عمده زندگانی و دوران تحصیل وی در کاشان و تحت تربیت عبدالرزاق کاشانی سپری شد. قیصری نزد عبدالرزاق شرح فصوص، تاویلات القرآن و اصطلاحات الصوفیه را خواند. رابطه شاگردی و استادی موجب شد میان قیصری و عبوالرزاق رشته محبت استوار شود و قیصری به استاد خود سخت ارادت ورزد. همچنین قیصری در رساله ای از خود در برابر نقدی که طاعنان در مقام رد بر ملا عبدالرزاق نوشته‌اند دفاع کرده‌است. قیصری در زمانی که در ایران اقامت داشت به واسطه پیر خود با امیر غیاث الدین محمد وزیر همدانی ارتباط یافت و نسخه مقدمه شرح فصوص خود را به وی تقدیم کرد. امیر غیاث الدین در رمضان ۷۲۶ق کشته شد. بدان جهت که درگذشت عبدالرزاق نیز در همین سال رخ داده احتمالاً قیصری در همین ایام رهسپار مصر شده و تا آخر عمر در آن دیار زیسته‌است. قیصری در سال ۷۵۱ق درگذشت.