داستان “راه شاهی” حاصل سفری است که مالرو در سال ۱۹۲۳، همراه همسر خود و یکی از دوستانش به منظور تحقیقات باستانشناسی و به دست آوردن حجاری هایی از معابد قدیم کامبوج به خاور دور انجام داد. بخش اول داستان تقریبا گزارش روزبه روز این سفر و ملاقات های او با مقامات فرانسوی مستعمره و تهیه مقدمات سفر به جنگل های کامبوج و کشف معابد قدیمی در اطراف راه شاهی و به دست آوردن حجاری هاست. اما محکومیت مالرو از سوی مقامات فرانسوی به سرقت سنگ نگاره ها موجب طول اقامت وی در هند وچین شد. مالرو پس از مدتی به پاریس بازگشت و مجددا به خاور دور سفرکرد. در این سفر دوم مالرو وارد مبارزه ی علنی با مقامات فرانسوی شد و در شورش های چین برای کسب آزادی شرکت کرد که حاصلش کتاب “سرنوشت بشر” برنده ی جایزه ی گنگور بود.
در داستان راه شاهی، مالرو سرنوشت انسان را در رویارویی با مرگ و تقابلش برای رهایی از آن و جستن راهی برای غلبه برآن به نمایش درآورده است.
کتاب راه شاهی
ناهید
آندره مالرو
