کتاب بوطیقای نمایشنامه نویسی 2

کتاب «بوطیقای نمایشنامه‌‌نویسی 2» که با توضیح «کتاب دوم: بیان دراماتیک» منتشر شده است، یکی از آثار مهم نظری و آموزشی تئاتر است که توسط «نصرالله قادری و غلامحسین دولت آبادی» نوشته شده است.
این کتاب که در ادامه‌ی جلد اول بوطیقای نمایشنامه‌نویسی منتشر شده، با رویکردی جدید به موضوع زبان و بیان در فرایند نمایشنامه‌نویسی پرداخته است. نویسندگان این اثر که هر دو پژوهشگر و از اساتید بنام رشته‌ی تئاتر در دانشگاه هستند، با تمرکز به زبان به توضیح بیان دراماتیک در جلد دوم این مجموعه پرداخته‌اند. یکی از مشکلاتی که در فرایند آموزش تئاتر در ایران وجود داشته است، استفاده از منابع غیرفارسی در این زمینه بوده است. موضوع تئاتر صرفا وارداتی نیست و ریشه‌های عمیقی در فرهنگ ایرانی دارد. براین‌اساس جای خالی منابع نظری که با نگاه به فرهنگ نمایش ایرانی طراحی شده باشند به چشم می‌خورد. البته تلاش‌هایی در این زمینه صورت پذیرفت که در برخی مقالات و کتب آموزشی صرفا به تحلیل تئاتر ایرانی پرداخته‌اند. دراین‌بین منابعی که هم از سرچشمه‌های تئاتر اروپایی برخوردار باشد و هم به مبانی تئاتر ایران بپردازد، دید جامعی نسبت به تئاتر را در برابر مخاطبان قرار می‌دهد. بوطیقای نمایشنامه‌نویسی با چنین رویکردی طراحی شده است. نویسندگان در این اثر مفهوم زبان و بیان را از دیدگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار داده‌اند و افقی گسترده در این موضوع ترسیم کرده‌اند. در توضیح ابتدایی کتاب، تعریفی از بیان دراماتیک ارائه شده است که شاید دید جامعی نسبت به این کتاب را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد. موضوع بیان دراماتیک به طور کل در دو ساحت کلام و غیرکلامی طبقه‌بندی می‌شود. ساحت کلامی خود بر دو شق زبان و گفتار استوار است. در بخش زبان به نظام ذهنی که شامل واژگان و قواعد استفاده از آن‌ها است اشاره می‌شود و بخش گفتار، محل عینیت یافتن زبان است. ساحت غیرکلامی نیز به بیان و اجرایی تمرکز دارد که در متن نمایشنامه مستتر است و درک و کشف ان به عهده‌ی مخاطب خواهد بود.
کتاب «بوطیقای نمایشنامه‌‌نویسی 2» اثری مفید و درخشان برای علاقه‌مندان به تئاتر و دانشجویان و اساتید این حوزه است که مبانی آموزش را از زمان ارسطو آغاز می‌کند و تا تئاتر پست مدرن ارائه می‌دهد.