کتاب آنچه می توان گفت و آنچه نمی توان

کتاب «آنچه می‌توان گفت و آنچه نمی‌توان گفت» نوشته ارونداتی روی و جان کیوزاک، مجموعه‌ای قابل تامل از جستارهایی است که به بحث‌های انتقادی درباره قدرت دولتی، نظارت و ماهیت اعتراضات اجتماعی می‌پردازد. این کتاب حاصل مجموعه‌ای از مکالمات بین نویسندگان و چهره‌های سرشناس مانند ادوارد اسنودن و دانیل السبرگ است که در اواخر سال 2014 در مسکو انجام شد. در سال 2014، ارونداتی روی و جان کیوزاک به مسکو سفر کردند تا با ادوارد اسنودن، پیمانکار سابق آژانس امنیت ملی آمریکا که میزان بالای نظارت دولت آمریکا بر زندگی مردم را افشا کرد، ملاقات کنند. دانیل السبرگ که به دلیل افشای اسناد پنتاگون مشهور است نیز به این بحث‌ها پیوست. این گفتگوها به بررسی ماهیت فراگیر نظارت دولتی و پیامدهای منفی آن برای دموکراسی و آزادی فردی می‌پردازد. برای مثال اسنودن گزارشی دست اول از مکانیسم‌ها و دامنه برنامه‌های نظارتی دولت ارائه می‌دهد. نویسندگان درباره چگونگی تضعیف آزادی‌های مدنی و ایجاد فضایی از ترس و کنترل صحبت می‌کنند. آن‌ها به طور انتقادی مفهوم امپریالیسم، به ویژه نقش ایالات متحده در سیاست جهانی را بررسی می‌کنند و بحث می‌کنند که چگونه جاه‌طلبی‌های امپریالیستی سیاست خارجی آمریکا را هدایت کرده و به درگیری‌های دائمی منجر شده است. گفت‌وگوها تأثیر مخرب این سیاست‌ها را بر کشورهای سراسر جهان نشان می‌دهد و تشابهاتی را بین اشکال تاریخی و معاصر امپریالیسم ترسیم می‌کند. موضوع مهم دیگر نقش سازمان‌های غیردولتی (NGO) در شکل‌دهی گفتمان و سیاست عمومی است. نویسندگان انتقاد می‌کنند که چگونه این نهادها، که اغلب توسط افراد یا شرکت‌های ثروتمند تامین مالی می‌شوند، می‌توانند مخالفت واقعی را محدود کرده و برنامه‌هایی را که با منافع آنها همسو هستند را ترویج کنند. آنها استدلال می‌کنند که این موارد می‌تواند جنبش‌های مردمی را در نطفه خفه کرده و ساختارهای سلطۀ موجود را تداوم بخشد. قابل ذکر است که ویژگی جالب این کتاب لحن محاوره‌ای آن است که باعث می‌شود موضوعات پیچیده برای مخاطبان عمومی قابل فهم باشد. دیالوگ‌ها غیررسمی و در عین حال عمیقا روشنگر هستند و دیدگاه منحصر به فردی را در مورد موضوعاتی ارائه می‌دهند که اغلب به صورت آکادمیک مورد بحث قرار می‌گیرند.