ما آمده ایم که تماشا کنیم، سینما آمده که نشان دهد، اما تقاطعی از تاریخ و فلسفه سیاسی هست که سینما تماشا می کند و ما نشان می دهیم این همان نقطه عزیمت کتاب است. قدرت و جامعه سخن می گویند، سینما انعکاس می دهد آنگاه سینما و مردم هر دو مخاطب خود می شوند. آنچه در این کتاب می خوانید تماشای سینما و فلسفه سیاسی از آئینه یکدیگر است.
کتاب سینمای ایران به روایت فلسفه سیاسی