کتاب ولگرد 3

«ولگرد»، جلد سوم از اقتباس خیره‌کننده‌ی تاکه‌هیکو اینوئه از زندگی میاموتو موساشی، روایت‌گر مرحله‌ای کلیدی از سیر دگرگونی این شمشیرزن افسانه‌ای ژاپنی است. پس از تولد معنوی شینمن تاکه‌زو و پذیرفتن هویت جدید موساشی، اکنون زمان خروج از روستا، مواجهه با جهان بیرون و آغاز زیارتی است که هم نبرد است و هم خودشناسی. اینوئه در این جلد، با بهره‌گیری از نبوغ تصویری، لایه‌های روان‌شناختی و بن‌مایه‌های فلسفی، جهانی پرکشش، خشن و در عین حال ژرف می‌آفریند که موساشی در آن باید با رقبای بیرونی و تردیدهای درونی خود رودررو شود.
جلد سوم با خروج موساشی از زادگاهش آغاز می‌شود، در حالی که حالا نام و مسیر تازه‌ای را پذیرفته است. او راهی کیوتو می‌شود و نگاهش به مدرسه‌ی افسانه‌ای شمشیربازی یوشیوکا دوخته است؛ جایی که اعتبار و مهارت رزمی در بالاترین سطح قرار دارد. موساشی، بی‌پروا و مصمم، شاگردان این مدرسه را به چالش می‌کشد و بدین‌سان کشمکشی پرتنش و گاه خون‌بار آغاز می‌شود. نبردهای موساشی با اعضای یوشیوکا، نه‌فقط آزمونی برای قدرت بدنی، بلکه میدانی برای تقابل بین غریزه‌ی وحشی و رسوم تثبیت‌شده‌ی هنرهای رزمی ژاپن است. در امتداد این روایت، اینوئه داستان ماتاهاچی، دوست دیرین موساشی را نیز پی می‌گیرد. سرنوشت او، در تقابل کامل با موساشی، نمایشگر سقوطی تدریجی به درون خودفریبی و ناتوانی است. این دو خط داستانی، تصویری چندوجهی از رشد و انحطاط، شجاعت و گریز، و وفاداری به مسیری شخصی را پیش چشم خواننده می‌گسترانند.
مضامین محوری جلد سوم:
بهای چالش‌طلبی: موساشی در مواجهه با یوشیوکا، نشان می‌دهد که چالش‌طلبی‌اش نه از سر تکبر، بلکه نشانه‌ای از یک عطش درونی برای تعالی است - حتی به بهای انزوا یا رنج.
تنهایی به مثابه ضرورت: مسیر او، مسیری است تنها و مملو از رنج. موساشی برای رسیدن به نوعی خلوص، ناگزیر از فاصله گرفتن با جامعه، دوستان و حتی عشق است.
تقابل شخصیت‌ها: تقابل موساشی و ماتاهاچی، دو نگاه متضاد به زندگی را به تصویر می‌کشد؛ یکی مسیر نبرد و رشد را برمی‌گزیند و دیگری راه فرار را.
جلد سوم «ولگرد» با تلفیق خشونت، تأمل، و روان‌کاوی شخصیت‌ها، بازتابی از سیر تکامل انسانی در دل تضادها و تنهایی‌هاست. اینوئه با بیانی تصویری و عمقی فلسفی، موساشی را نه فقط چونان یک شمشیرزن، بلکه به‌مثابه جوینده‌ای در پی حقیقت، رنج، و دگرگونی تصویر می‌کند. این جلد، گامی بلند در تبدیل «ولگرد» از یک مانگای رزمی به ادبیاتی ماندگار است.