مانگای «ولگرد» (Vagabond) اثر تاکههیکو اینوئه، بازروایتی حماسی، شاعرانه و فلسفی از زندگی شمشیرزن افسانهای ژاپنی، میاموتو موساشی است. این اثر با الهام از رمان کلاسیک «موساشی» نوشتهی ایجی یوشیکاوا خلق شده، اما نگاه خاص خود را دارد؛ نگاهی عمیقتر، تاریکتر و درونیتر به سفری که بیش از آنکه فیزیکی باشد، روحی و وجودیست. در جلد اول این مانگا، تمرکز اصلی بر دوران جوانی شخصیت اصلی است، زمانی که او هنوز با نام تولدش، شینمن تاکهزو شناخته میشود. داستان بلافاصله پس از نبرد خونین سکیگاهارا در سال ۱۶۰۰ آغاز میشود؛ جایی که تاکهزو و دوست دوران کودکیاش، هونایدن ماتاهاتاچی، که در جبهه بازنده جنگیدهاند، بهسختی زنده میمانند. آنها زخمی، سرگردان و بیهدف، در مسیری نامعلوم پیش میروند. در این سفر، به خانهای میرسند که توسط زنی مرموز به نام اوکو و دخترش آکمی اداره میشود. ماتاهاتاچی که شخصیتی ضعیفتر و فرصتطلب دارد، مجذوب اوکو شده و با آنها میگریزد، در حالیکه تاکهزو زخمی و سرگردان را رها میکند. این خیانت، نقطهای کلیدی در شکلگیری درونی شخصیت تاکهزو است. تاکهزو پس از بهبودی، به روستای زادگاهش بازمیگردد. اما نهتنها با آغوش باز روبهرو نمیشود، بلکه مردم، و حتی مادر ماتاهاتاچی، او را مایهی ننگ میدانند و متهم به ناپدید شدن پسرشان میکنند. بهزودی، او به عنوان یک یاغی تحت تعقیب قرار میگیرد. در این مسیر، شخصیتی مهم وارد داستان میشود: راهب ذن تاکوآن سوهو. او با کمک اوتسو، نامزد ترکشدهی ماتاهاتاچی، موفق میشود تاکهزو را به دام بیندازد و در صحنهای نمادین، او را از درختی آویزان میکند تا خشم و خشونت درونش را مهار کند. این لحظه، آغاز دگرگونی تدریجی قهرمان داستان است. در دل این ماجرا، مانگا با نگاهی فلسفی به مفاهیم بنیادینی چون قدرت، تنهایی، طبیعت انسان، عشق، مرگ و روشنبینی میپردازد. تاکهزو، که تنها زور شمشیر را میشناسد، کمکم درمییابد که قدرت واقعی، چیزی فراتر از پیروزی در میدان نبرد است. مبارزهی اصلی درون خود انسان است. جلد اول «ولگرد» بنیان سفری را میگذارد که طی آن، تاکهزو آرامآرام به موساشی میاموتو تبدیل میشود - نه فقط یک شمشیرزن افسانهای، بلکه انسانی در جستجوی معنا، تعادل و روشنایی.