کتاب قرمز و دو نمایشنامه ی دیگر

«تراژدی و فاجعه واقعی وقتیه که تو زمان خودت بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ارزش بشی»... درسته؟ «پسر باید پدر رو از سر راه برداره. بهش احترام بذاره، اما بکشتش»... این حرف خودت نیست؟... شماها رفتین دنبال کوبیسم و سورئالیسم و خدای من خیلی هم ازش خوشتون می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اومد. حالا وقت خودتون شده و نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواید ول کنین. خب روتکو از سمت چپ صحنه خارج شو. چون هنر پاپ اومده که اکسپرسیونیسم آبستره رو نابود کنه... فقط دعا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم اونا یکم از شماها بیشتر بزرگواری داشته باشن و موقع رفتنت برات یه احترامی قائل باشن. فکرشو بکن: آخرین نفس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های یه نسل رو به مرگ... بیهودگی. نگران نباش؛ همیشه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تونی برای پول منوهای رستوران رو امضا کنی.