کتاب «کلام بعد از مرگ آغاز می‌شود» بر اساس مجموعه‌ای از مصاحبه‌هایی است که در سال 1968 توسط کلود بونفوی، منتقد ادبی، با میشل فوکو انجام شده است، که به‌جای پرسش از محتوای آثار فوکو، به دنبال بررسی نظر فوکو دربارۀ خود نوشتن است. اگرچه این پروژه در ابتدا رها شد، متن این مصاحبه‌ها بعدا منتشر شد و نگاهی نادر به اندیشه های شخصی فوکو را نشان می داد. فوکو در «کلام بعد از مرگ آغاز می‌شود» برخی از شخصی‌ترین گفته‌های خود را درباره زندگی و نوشته‌هاش ارائه می‌کند. او تجربیات اولیه خود را در مواجهه با ادبیات و فلسفه، دوران آکادمیک خود و تأثیراتی که تفکر او را شکل داده است، مورد بحث قرار می دهد. این عناصر اتوبیوگرافیک، این کتاب را در نوع خود منحصر به فرد کرده است، زیرا فوکو به ندرت در مورد زندگی شخصی خود در سایر آثارش چیزی نوشته است. فوکو در اینجا بر خود عمل نوشتن تأمل می کند و آن را فرآیندی پیچیده و چندوجهی توصیف می کند. او نوشتن را نه تنها به عنوان یک وسیله ارتباطی، بلکه به عنوان عملی که مستلزم درگیری عمیق با زبان و اندیشه است، می‌بیند. موضوعی که در بیانات فوکو تکرار می شود، رابطه زبان و قدرت است. در این مصاحبه‌ها، او به تفصیل توضیح می‌دهد که چگونه زبان می‌تواند حقایق را هم آشکار و هم پنهان کند و چگونه از آن برای اعمال کنترل و نفوذ استفاده می‌شود. تحلیل فوکو از زبان عمیقا با تحقیقات فلسفی گسترده‌تر او در مورد دانش، قدرت و جامعه در هم تنیده است. فوکو همچنین درباره رشد فکری خود، از جمله درگیر شدن با اشکال مختلف گفتمان شفاهی مانند سخنرانی ها، جلسات، مناظره ها و کنفرانس های مطبوعاتی صحبت می کند. او به این فکر می کند که چگونه این اشکال مختلف ارتباط بر تفکر و نوشتن او تأثیر گذاشته است. او همچنین در طول مصاحبه‌ها از چندین نویسنده از جمله ریموند روسل و آنتونین آرتو نام می‌برد که بر او تأثیر گذاشته‌اند.
کتاب کلام بعد از مرگ آغاز می شود
