کتاب ” از شفاهی تا کتبی ” به قلم خانم یاماموتو و بر پایه‌ی رساله‌ی دکترای وی در دانشگاه لندن نوشته شده است.
این کتاب از نظر متدولوژی تحقیق و کوشش لازم برای روشن‌کردن حقیقتی که هر پژوهش واقعی به‌دنبال آن است، می‌تواند نه‌تنها برای محققان شاهنامه‌پژوه، که اساسا برای هر نوع پژوهش بی‌طرفانه و استنادمحوری نمونه و الگویی واقعی به دست دهد.
اگر به نظر بیاوریم که محقق یک خارجی است که فارسی را به تعلیم فرا گرفته و در زمان تالیف اثر نسبتا جوان بوده، شگفتی ما از کوشش مجدّانه‌ی او برای فهم یکی از ظریف‌ترین و پیچیده‌ترین زمینه‌های اثری مربوط به یک‌هزار سال پیش و برخاسته از یک نظام فرهنگی- تاریخی متفاوت و رسیدن به نظری تازه از همگنان، بیشتر می‌شود.
این اثر پژوهشی در باب حماسه‌های ایرانی و اثر شگرف فردوسی، شاهنامه، است. تاکنون سنت مکتوب شاهنامه به‌گونه‌ای گسترده مورد تحقیق و تفحص واقع شده است، اما سنت شفاهی عملا ناشناخته باقی مانده؛ ازاین‌رو، نویسنده در تحقیق حاضر بر نقش سنت شفاهی در محیطی عمدتا نوشتاری که شاهنامه در آن پدید آمده است، متمرکز شده است. سوال این نیست که آیا فردوسی از منابع مکتوب بهره جسته یا از منابع شفاهی، بلکه مسئله این است که در پیدایش شاهنامه چگونه سنت شفاهی با سنت نوشتاری تعامل داشته است.
کتاب از شفاهی تا کتبی
سخن