کتاب «شکلهای فراموشی» اثر مارک اوژه کتابی ژرف دربارۀ مفهوم فراموشی و نقش اساسی آن در زندگی فردی و جمعی است. اوژه، انسانشناس مشهور فرانسوی، به بررسی ضرورت فراموشی برای عملکرد حافظه، لذت بردن از حال و پیش بینی آینده میپردازد. بدون توانایی فراموش کردن، افراد و جوامع غرق در حجم عظیم خاطرات میشوند. فراموشی امکان لذت بردن از لحظه حال و پیشبینی رویدادهای آینده را فراهم میکند و این فرآیندی است که افراد را قادر میسازد به جلو حرکت کنند، سازگار شوند و در زمان حال زندگی کنند. این کتاب حول سه شکل متمایز از فراموشی نوشته شده است که هر کدام نشاندهنده شیوههای مختلف زندگی و تجربه زمان است. اول، فراموشی به عنوان شکلی از رهایی است که شامل رها کردن وقایع گذشته است که ممکن است مانع رشد و شادی شخصی شوند. با فراموش کردن، افراد میتوانند خود را از محدودیتهای گذشته خود رها کنند و امکانات جدید را ببینند. شکل دوم فراموشی به عنوان یک ضرورت اجتماعی است. نویسنده در مورد اینکه چگونه جوامع برای حفظ انسجام و ثبات اجتماعی باید رویدادهای خاصی را فراموش کنند بحث میکند. این شکل فراموشی اغلب از طریق تشریفات، مراسم بزرگداشت و ثبت گزینشی تاریخ رخ میدهد و به جوامع اجازه میدهد تا درگیریها و آسیبهای گذشته را فراموش کنند تا درنهایت حس وحدت اجتماعی تقویت شود. در نهایت، نوع سوم فراموشی، فراموشی به عنوان خلاقیت است. نویسنده بحث میکند که فراموشی میتواند منبع الهام باشد و به افراد اجازه میدهد از الگوهای ثابت رها شوند و به روشهای جدیدی فکر کنند. این شکل از فراموشی برای خلاقیت هنری و فکری ضروری است، زیرا امکان تولید ایدهها و دیدگاههای جدید را فراهم میکند. قابل ذکر است که رویکرد میان رشتهای مارک اوژه، با آمیختن انسانشناسی، ادبیات و فلسفه، درک جامعی از چگونگی شکلدهی فراموشی به تجربیات و هویتهای ما ارائه میکند.
کتاب شکل های فراموشی