کتاب جریان‌های سلفی قفقاز و امنیت جمهوری اسلامی ایران‏‫

کتاب حاضر سعی می‌کند صورت‌بندی منسجمی از تأثیر گسترش جریان‌های سلفی در منطقه قفقاز بر امنیت جمهوری اسلامی ایران بپردازد که به‌صورت اجمال، چشم‌انداز و دورنمایی از آن ارائه می‌شود. عناوین فصل‌های کتاب به این شرح است:

فصل اول: چشم‌انداز. ابتدا در فصل اول به کلیات و مقدمه بحث پرداخته شده است.

فصل دوم: تاریخچهٔ جغرافیای سیاسی پیدایش سلفی‌ها و عملکرد آن‌ها. درفصل دوم به چشم‌اندازهای مفهومی و نظری و با توجه به مقوله امنیت در منطقه قفقاز توضیحاتی در رابطه با رهیافت‌ها و نظریات در حوزه امنیت از منظر مکاتب مختلف به‌ویژه مکتب کپنهاک و بریبوزان اشاره و تأکید شده است.

فصل سوم: عوامل داخلی و خارجی در رشد و گسترش جریان سلفی در قفقاز. درفصل سوم به تاریخچه جغرافیای سیاسی؛ پیدایش سلفی‌ها و عملکرد آن‌ها در منطقه قفقاز از منظر جامعه‌شناختی نقش رهبران دینی و مبارزاتی وضع سیاسی ویژگی مذهب، چگونگی ورود اسلام به منطقه قفقاز، خاستگاه و شکل‌گیری گروه‌های سلفی درمنطقه قفقاز، زمینه‌های اجتماعی حضور سلفیت در قفقاز (بارویکرد مسیرهای ارتباطی)، تشکیل امارت قفقاز تا پیوند با داعش، شیوه‌های تأمین فعالیت‌های نظامی نیروهای قفقازی در عراق و سوریه و نهایتا منابع مالی جریان‌های سلفی پرداخته شده است.

فصل چهارم: امنیت منطقه‌ای در قفقاز و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران. در فصل چهارم به عوامل داخلی و خارجی در رشد و گسترش جریان سلفی در قفقاز که از منظرداخلی به تنوع هویتی، مناقشات داخلی،ذهنیت منفی تاریخی، اختلافات ارضی و ژئواس تراژیک‌بودن منطقه اشاره مرزی، نقش وهابیت، نقش رسانه‌ها و نهایتا شده و در بعد خارجی به نقش کشورهای منطقه‌ای ازجمله روسیه، ترکیه، ایران و آذربایجان و همچنین کشورهای فرامنطقه ای، مانند آمریکا، اسرائیل، اتحادیه اروپا، چین و... اشاره شده است.

در فصل پنجم به بررسی امنیت منطقه‌ای در قفقاز و تأثیرآن برامنیت ملی جمهوری اسلامی پرداخته شده است، در این فصل به شکل‌گیری ترتیبات امنیت منطقه‌ای درقفقاز و ویژگی‌های آن و رویکردهای امنیت منطقه‌ای و موانع و چالش‌ها و سپس تاریخچه قفقاز با ایران، جایگاه قفقاز در سیاست خارجی ایران، کاستی و چالش‌های ایران در قفقاز، جمهوری اسلامی ایران و الگوهای رویکرد مختلف ایران در قفقاز و نهایتا امنیت‌جمعی درقفقاز، قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و ملاحظات امنیتی جمهوری اسلامی ایران با جریان‌های تکفیری اشاره شده است. 

در فصل ششم و آخر به نتیجه‌گیری و راهکارها و پیشنهادات ختم می‌شود.