کتاب کاموای زرد فرگوسن

کتاب کاموای زرد فرگوسن نوشته‌ی محمدعلی افتخاری روایتی از چیزهای پیش‌پاافتاده است. در زندگی روزانه برخی اشیاء، مکان‌ها، رنگ‌ها، شکل‌ها و حتی آدم‌هایی هستند که از پس عادت و تکرار به گودال فراموشی و ناشناسی می‌افتند. در کتاب کاموای زرد فرگوسن فرصتی به این چیزهای نادیدنی داده می‌شود تا توسط چند شخصیت داستانی به وضعیتی هراس‌آلود تبدیل شوند. 

کاموای زرد فرگوسن نام کمباینی است که شخصیت محمود دایی جهان در بازگویی عاشقانه‌هایش از آن این‌طور یاد می‌کند. این تنها موجودی است که در کتاب کاموای زرد فرگوسن اهمیت دارد. باقی چیزها همان بی‌ارزشهای زندگی هستند که به چشم نمی‌آیند. 

کتاب حاضر نوولایی ایرانی است و عناصر داستانی در این کتاب طی چهار فصل از تابستان تا زمستان به هم پیوند می‌خورند.

محمدعلی افتخاری دانش‌آموخته‌ی تئاتر بوده و پس از نوشتن نمایشنامه، فیلمنامه و داستان کوتاه، در کتاب کاموای زرد فرگوسن تجربه‌ی خلق موقعیت‌های نمایشی را در فرم روایی نوول تجربه می‌کند. طرح داستانی در این کتاب بسیار ساده بوده و عناصری همچون زمان و مکان با حضور شخصیت‌های محدود و اهداف کوچک و بزرگی که دارند، دچار دگرگونی‌ می‌شود.