کتاب سخنرانی های تد

انسان ها کامپیوتر نیستند، آنان موجوداتی اجتماعی و دارای خصلت های هوشمندانه اند. آن ها سلاح هایی دارند برای محافظت از خویش، در برابر اطلاعات خطرناکی که ممکن است جهان بینی آن ها را مخدوش کند. این سلاح ها عبارتند از: شک گرایی، بی اعتمادی، تنفر، خستگی، عدم درک و غیره. بنابراین اولین وظیفه ی شما به عنوان یک سخنران حرفه ای، یافتن راهی برای خلع اینگونه سلاح ها و اعتماد سازی در مخاطب است؛ به گونه ای که آن ها اشتیاق پیدا کنند و برای دقایقی به شما اجازه دهند تا اختیار کامل ذهنشان را به دست بگیرید.

ایده ی سوفیا در مورد خنده، که هدف اصلی آن این بود که استرس های اجتماعی را به پیوندی لذت بخش تبدیل کند، به ذهن ما منتقل شد و من حالا هر وقت گروهی را در حال خندیدن می بینم، از دریچه ای نو به آن ها نگاه می کنم. بله، من لذت خندیدن را احساس می کنم و حس می کنم دوست دارم سریع به آن جمع بپیوندم. از طرفی هم متوجه ارتباط اجتماعی می شوم و می بینم که پدیده ی بیولوژیک عجیب و دیرینه ای در کار است که حتی خندیدن را شگفت انگیزتر می کند. آن روز سوفی موهبتی به من بخشید. گوش کردن به او نه تنها لذت بخش بود، بلکه باوری در من ایجاد کرد که تا همیشه می تواند بخشی از وجودم باشد.

اگر شما بتوانید کسی را با بحث های استدلالی متقاعد کنید، ایده ای که شما در ذهنش کاشته اید آنجا منزل می کند و هرگز از بین نمی رود. اما برای این که این پروسه درست پیش برود، باید آن را به گام های کوچکتری تبدیل کنید که هر گام باید به طور کامل متقاعد کننده باشد. نقطه ی شروع هرگام باید به ترتیبی باشد که شنونده بتواند به طور واضح از درستی آن مطمئن باشد یا چیزی باشد که در سخنرانی های قبلی نشان داده شده که درست است.